Et ass e skandaléise Virgang, dee verschidde Clienten hirer Bank virgeheien. Wéi si kleng Montante vun hiren eegene Sue wollten ophiewen, hu si sech misse rechtfäerdegen an esouguer noweisen, firwat si hir eege Sue brauchen. Eng Frechheet, esou wéi wann all Bierger hei am Land e potenzielle Geldwäscher oder Terrorist wier, deen als schëlleg gëllt, bis e seng Onschold bewisen huet. Mee esou guer da wier et d’Aufgab vun der Police, an och nëmmen d’Recht vun der Police esou Froen ze stellen. D’Bank befënnt sech hei nämlech d’office an engem Interessekonflikt, schliisslech verdéngt si dodrun, datt de Client d’Sue bei hir stoe léisst. Trotzdeem argumentéieren d’Banken, si wieren ausgerechent vum Gesetz zu deem Onrecht ugehalen! Falls dat stëmmt, e skandaléise Virgang. De Fred Keup intervenéiert dowéinst bei der Regierung:
Här President,
esou wéi d’Chambersreglement et virgesäit, bieden ech Iech, dës parlamentaresch Fro un den Här Finanzminister weiderzeleeden.
Enn Mee 2024 huet den EU-Ministerrot eng EU-Direktiv fir eng maximal Limitt fir mat Boergeld ze bezuelen, vun 10.000 Euro approuvéiert. Bis zu deem Betrag steet et de Bierger och fräi, Suen op internationale Fluchverbindunge matzeféieren, ouni dës misse bei der Douane ze deklaréieren. Doriwwer eraus existéiert zu Lëtzebuerg aktuell nach keng formell Limitt bis zu wéi engem Montant ee mat Boergeld dierf bezuelen. Esou wéi et mir zougedroe gouf, musse Bierger sech awer och dann deelweis bei hirer Bank rechtfäerdegen, wann si manner wéi déi 10.000 Euro vun hiren eegene Sue wëllen ophiewen. Vu Säite vun den entspriechende Banke gëtt déi Praxis mat gesetzlechen Obligatioune gerechtfäerdegt.
An deem Zesummenhang géif ech dem Här Finanzminister gär dës Froe stellen:
- Sinn d’Banke gesetzlech ugehalen, Clienten d’office auszefroen, wann si bestëmmten Zomme vun hire Sue wëllen ophiewen? Falls jo, op wéi enger legaler Grondlag a vu wéi engem Montant un? Sinn d’Clienten, déi hei engem private Vertragsverhältnis mat der Bank stinn, verpflicht, ob esou Froen ze äntweren?
- Verfügen d’Banken iwwert e gesetzlech Recht oder eng Flicht, de Clienten hir eege Suen ze verweigeren, wann si d’Erklärungen, déi d’Clienten hinne ginn, firwat si hir Suen ophiewen, fir net plausibel halen oder d’Clienten sech weigeren, sech vis-à-vis vun engem Déngschtleeschter ze erklären?
- Sinn d’Banken obligéiert, Donnéeën zu den Ursaache firwat d’Clienten hir Suen ophiewen, schrëftlech festzehalen a falls jo, vu wéi engem Montant un a wéi laang? Op wéi enger dateschutzrechtlecher Grondlag géif esou eng Dokumentatioun stattfannen?